Dio članaka o |
Genetici |
---|
Ključne komponente |
Historija i teme |
Istraživanje |
Personalizovana medicina |
Personalizovana medicina |
Transkripcija (lat. transcriptio, od transcriptus, transcribere = prepisati) – prepisivanje nasljednih uputstava za sintezu bjelančevina odvija se u jedru, pri čemu kao izvorni “tekst” (kalup) služi samo jedan od polulanaca DNK.[1]
Uz djelimično razdvajanje polulanaca DNK, na raskinute poprečne veze, labavo se vezuju komplementarni polinukleotidi: naspram adenina uvijek dolazi uracil, timina – adenin (A–U i T–A), odnosno redovno se uparuju citozin i guanin (C–G i G–C). Zahvaljujući tome, slijed nukleotida u kopiranom dijelu lanca DNK se vjerno preslikava na redoslijed nukleotida u informacijskoj RNK (iRNK).
Nakon prepisivanja (prijema) genetičke šifre (poruke), "glasnik" (iRNK) napušta jedro i odnosi poruku u citoplazmu– u njene organele ribosome. Tu se genetička informacija iz DNK, zapisana u redoslijedu nukleotida, prevodi na jezik rasporeda aminokiselina u nastajućem polipeptidnom lancu proteina, u procesu koji je poznat pod nazivom translacija.[1][2][3]